Zo, hehe… Het zit er weer op. Dit bericht schrijf ik vanuit de volgequippe die zojuist weer is ingestapt om vanuit Munster de weg nar huis terug te vinden. Het was een flinke rit die langer was dan we in eerste instantie hadden voorzien.

De Ballonvossenjacht is dit jaar gestart vanuit Soest, waar we gebruik mochten maken van de faciliteiten van de ballonvaarder Rob Wiegers. Deze lokatie is op het laatste moment gekozen vanwege de harde wind, die keuze bleek een hele goede want de wind was bij het oplaten dermate sterk dat de ballon met sonde bijna tegen de grond aangesmeten werd. Gelukkig ging alles goed en zagen we de ballon met een noodvaart in noordelijke richting opstijgen.

De Sonde maakte vanaf ongeveer 3 kilometer hoogte een draai meer naar oost waardoor deze verder hoogte nam richting de noordzijde van de Veluwe. De stijgsnelheid bleef enigszins achter ten aanzien van hetgeen we gepland hadden, mede vanwege de harde wind, namelijk zo’n 150m per minuut gemiddeld.

Vanaf de veluwe kwam de ballon op een hoogte van zo’n 8 kilometer en kreeg de wind een zuidoost component die afnam naarmate de ballon hoger kwam. Via Apeldoorn en Doetinchem ging de sonde nabij Ulft de grens over om steeds meer in oostelijke richting af te dwalen van het oorspronkelijk voorziene pad. De sonde bereikte toen de 12km grens waardoor het volgteam geen fixes meer ontving, dit bleek een beperking in de nieuwe GPS ontvanger te zijn. Voor het volgteam werd het dus ook een echte peilwedstrijd.

Uiteindelijk is de ballon geklapt op een berekende 31,5km hoogte. De daling ging het eerste stuk enorm snel zodat we al snel de 12km grens weer passeerden, het werd ons toen duidelijk dat Munster het doelgebied zou worden. Omwille van de afstand hebben we dit ook aan de jagers bekend gemaakt om zoveel mogelijk deelnemers naar de landingsplek te krijgen, gelukkig zijn dit bijna 30 teams geworden; niet zo veel als normaal maar gezien de afstand een mooie prestatie.

De sonde is geland zo’n 5 kilometer ten oosten van Munster aan de B51, in een weiland. Daarbij heeft hij een aardige klap gemaakt want de accu’s zijn van hun plek gekomen waardoor de spanning onderbroken werd. Dit kon na het terugvinden gelukkig snel hersteld worden.

Uiteindelijk was er een plekje vlakbij de landingsplaats waar we de prijsuitreiking op ons gemak konden doen. Helaas hadden we een moeilijke positie waar de mobiele verbindingen slecht waren, we konden hierdoor geen live verslaggeving doen. Volgend jaar beter.

De uitslag zullen wij in een apart bericht plaatsen